آیه کتمان

از دانشنامه‌ی اسلامی

آیه 159 سوره بقره/2 را «آیه كتمان» نامیده‌اند؛ زیرا خداوند در این آیه، كتمان‌كنندگان آیات الهى و وسایل هدایت را لعنت مى‌كند:

«إِنَّ الَّذِينَ يَكْتُمُونَ مَا أَنزَلْنَا مِنَ الْبَيِّنَاتِ وَالْهُدَى مِن بَعْدِ مَا بَيَّنَّاهُ لِلنَّاسِ فِي الْكِتَابِ أُولَـئِكَ يَلعَنُهُمُ اللّهُ وَيَلْعَنُهُمُ اللَّاعِنُونَ»

کسانی را که دلایل روشن و هدایت کننده ما را پس از آن که در کتاب برای مردم بیانشان کرده ایم، کتمان می کنند. هم خدا لعنت می کند و هم دیگر لعنت کنندگان

[2–159] (مشاهده آیه در سوره)


به گفته بیش‌تر مفسران صحابه و تابعان، شأن نزول آیه گروهى از دانشمندان یهود و نصارا مانند كعب بن اشرف، كعب بن اسد، ابن ‌صوریا و زید بن تابوه است كه موضوع نبوت پیغمبر صلى الله علیه و آله را با این ‌كه در تورات و انجیل وارد شده، كتمان مى‌كردند. گروهى از اصولیان، به این آیه بر حجیت خبر واحد استدلال كرده و حرمت كتمان را ملازم با لزوم پذیرش خبر واحد در صورت عدم كتمان دانسته‌اند.

پانویس

  1. كفایة الاصول، ص‌ 299.
  2. مجمع البیان، ج‌ 1، ص‌ 441.
  3. كفایة الاصول، ص‌ 299 و 300.

منابع

  • علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد1، ص396.
قرآن
متن و ترجمه قرآن
اوصاف قرآن (اسامی و صفات قرآن، اعجاز قرآن، عدم تحریف در قرآن)
اجزاء قرآن آیه، سوره، جزء، حزب، حروف مقطعه
ترجمه و تفسیر قرآن تاریخ تفسیر، روشهای تفسیری قرآن، سیاق آیات، اسرائیلیات، تاویل، فهرست تفاسیر شیعه، فهرست تفاسیر اهل سنت، ترجمه های قرآن
علوم قرآنی تاریخ قرآن: نزول قرآن، جمع قرآن، شان نزول، کاتبان وحی، قراء سبعه
دلالت الفاظ قرآن: عام و خاص، مجمل و مبین، مطلق و مقید، محکم و متشابه، مفهوم و منطوق، نص و ظاهر، ناسخ و منسوخ
تلاوت قرآن تجوید، آداب قرائت قرآن، تدبر در قرآن
رده ها: سوره های قرآن * آیات قرآن * واژگان قرآنی * شخصیت های قرآنی * قصه های قرآنی * علوم قرآنی * معارف قرآن